De hele dag bloednerveus, tot het moment dat ik van station Arnhem naar het centrum liep. Toen dacht ik ineens, och, dat gaan we ff doen, we zien wel hoe het loopt. Ik was uitgenodigd bij de opening van de ABN-Amro winkel in Arnhem. Ze wilden graag met hun opening iets bijzonders doen voor Uthando.
Het woord winkel blijkt erg op z'n plek. Niet het idee dat je een bank binnenloopt in ieder geval. Overal een hoek voor verschillende dingen, stukje beleggen, wat wonen, hoekje sparen, noem maar op. En natuurlijk de onmisbare kinderhoek - niet met speelgoed maar met een XBox 360.
De show begint pas om 20u dus ik loop zeker drie kwartier verdwaasd rond. Af en toe een praatje, maar echt iemand kennen doe ik niet, en bijna iedereen is wel met iemand anders gekomen. Maar netjes om 20u gaan we van start. Nog steeds weg, die zenuwen. De directeur van ABN-Amro Nederland opent de boel, houdt een leuk verhaal. De burgemeester daarna, ook een grappig verhaal - de stad is flink opgeknapt.
"O ja, en nu komt dit, en dan dat, en o shit, dit is het al". Toch nog even m'n hart in m'n keel, als ik de zin hoor beginnen die moet eindigen met mijn naam. Ineens daar op het podium, de sprekers van net pal vooraan om me vooral indringend aan te kijken, onder de lampen, loeiheet. O o, zweet.
Maar gelukkig gaat 't verhaal goed - tjah, wat ik de afgelopen drie jaar heb gedaan heb ik vaker verteld dan dat er dagen in die drie jaar zaten. Dus dat is niet zo'n probleem. En voor ik het weet is het ook al voorbij en sta ik met een cheque van € 2.500,- in m'n handen te grijnzen.
Om half 10 loop ik dan naar buiten, helemaal zonder zenuwen nu, en na een hoop leuke gesprekken. En een leuke avond.